Najczęściej pierwsze brzydkie słowa padają z ust  trzy, czterolatków (rzadziej chwalą się nimi dwulatki). Usłyszą je w przedszkolu, na podwórku, w telewizji, a czasem w domu. Powtarzają, nie zawsze rozumiejąc ich sens. Rodzice  wpadają w panikę

Poszukaj przyczyny, dlaczego używa brzydkich słów.

Czasem kilkulatek „przynosi” nowe słowo z przedszkola i całkowicie bezmyślnie powtarza je w domu. Pyta mamę, co oznacza dany wyraz i po krótkich wyjaśnieniach,  zapomina o nim, nie odnajdując sensu i przyjemności w powtarzaniu brzydkiego słowa. Innym razem, naśladuje kolegę, który ładnie rysuje, szybko biega i jak nikt inny, potrafi budować wspaniałe pojazdy z klocków Lego. Wtedy wystarczy wytłumaczyć malcowi, że nie we wszystkim przyjaciel jest wart naśladowania i często rezygnuje on z powtarzania brzydkich słów. Bywa jednak i tak, że dziecko używając brzydkich słów, pragnie zwrócić na siebie uwagę. Jeśli rodzice się zdenerwują, odkryje magiczną moc takich słów. Czasem, chce zaimponować kolegom. Przyjaciel pochwali się nowym rowerem, inny piłką, on może pochwalić się przekleństwem, które właśnie poznał. Czym więcej  zakazów ze strony rodziców, tym częściej przeklina, bo przecież „zakazany owoc” w tym wieku lepiej smakuje. Czasem nie zauważamy, że w chwilach zdenerwowania, bezradności czy złości, sami używamy przekleństw. Dziecko obserwuje nasze zachowania i naśladuje je. Kiedy więc nie udaje się zbudować wysokiej wieży z klocków, a samochód nie chce jechać w określonym kierunku, maluch  przeklina. Kłótnia z bratem i konflikt z przedszkolnym kolegą, też może skończyć się lawiną brzydkich słów. „Przecież sąsiedzi, jeśli kłócą się, to z ich mieszkania docierają wyłącznie takie słowa”.

Co robić, gdy używa brzydkich słów?

Przede wszystkim zachowaj spokój i pamiętaj, że ten czas fascynacji brzydkimi słowami minie. Jeśli sporadycznie użyje takiego słowa dwulatek i młodszy maluch, możesz je zignorować. Udawaj, że nie słyszałaś. Pewnie malec sam zrezygnuje z powtarzania tych słów. Brzydkich słów wypowiadanych przez starszych przedszkolaków nie lekceważ, szczególnie, gdy coraz częściej pojawiają się one w wypowiedziach dziecka. Zadbaj o to, by w rodzinie nikt nie przeklinał. Jeśli przeklinają bohaterowie telewizyjni, czy starsi koledzy na podwórku, to powiedz, że nie podoba Ci się, gdy ludzie używają takich słów. Zdarza się, że dziecko przeklina podczas zabawy, poproś by tego nie robiło. Jeśli nie reaguje,  zapowiedz, że przerwiesz zabawę, skoro ten rodzaj zajęcia tak bardzo denerwuje. Zawsze dbaj o to, by twoim tłumaczeniom nie towarzyszył uśmiech, bo gestem powinnaś podkreślić, że nie akceptujesz podobnych zachowań. Nie wyznaczaj kar za brzydkie słowa, bo co najwyżej dziecko będzie pilnowało się, by nie wypowiadać ich przy tobie. Zrobi to jednak wszędzie tam, gdzie nie będziesz tego słyszała. A przecież zależy Ci na tym, by maluch wszędzie używał ładnego języka, nie tylko w twojej obecności. Rozmawiaj z dzieckiem na temat tego, jak ludzie porozumiewają się, które słowa są ładne, a które brzydkie, czemu służą określone wyrażenia. Chwal malca za ładny język i pokazuj przykłady tych, którzy używają takiego języka. Pamiętaj, by unikać sformułowań: „Jesteś niedobry, bo brzydko mówisz”. Raczej powiedz: „Nie podoba mi się słowo, którego użyłeś.” Zamiast zawstydzać: „Dziadek będzie się z Ciebie śmiał, gdy mu powtórzę, co powiedziałeś”, powiedz: „Jesteś już za mądry na to, by używać takich słów”. Niezależnie od tego, w jakiej sytuacji i przy kim malec użyje brzydkiego słowa, rozmawiaj z nim na ten temat na osobności. Więcej zrozumie, gdy będziesz z nim spokojnie rozmawiała, niż wtedy, gdy będziesz zawstydzała i karciła przy innych.

Z.K.